Toen ik midden tachtig voor de eerste keer in Istanboel was dronk ik daar ook voor de eerste keer Ayran. Het bleek een frisse, zurig-zoute melkdrank (van paarden, geiten?) te zijn die goed tegen de warmte hielp. Aan de smaak moest ik wel een beetje wennen, maar die is niet meer uit mijn geheugen weggegaan. Toen ik dus veel later over kefir las, werd mijn belangstelling meteen gewekt.
Kefir is een yoghurtachtige drank die uit het Midden-Oosten komt. Het drinken van kefir zou de gezondheid zeer positief beïnvloeden en ´het recept zijn van honderdjarigen´ zo wordt vaak geschreven. Op het internet vind je veel verklaringen van mensen die zeggen baat te hebben bij het regelmatig drinken van kefir. Onder andere van chronisch zieken. Er zijn eigenlijk twee soorten kefir: melk- en waterkefir. Voor de laatste soort wordt vruchten(sap) gebruikt.
Melkkefir heeft een prikkelende iets zurige, maar toch romige smaak met een fijne korrel op de tong. Door de gisting kan er een heel klein beetje alcohol in de drank zitten. Kefir maak je door melk bij kamertemperatuur (20 °C) een dag te laten staan met zogenaamde kefirbloemen. Deze bloemen zijn geen planten, maar een soort bloemkoolachtige bolletjes van gistcellen. De cellen zetten lactose om waardoor deze beter verteerbaar is. Bovendien is het kefir goed voor de darmflora.
Wie kefir wil maken moet op zoek gaan naar de ´bloemen.´ Via het internet vind je verschillende aanbieders en ik heb zelf bij brouwland.com kefirferment gekocht. Dat levert weliswaar geen kefirbloemen op, maar wel een uitstekende kefir.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten