Aan bonen plukt de boer zich rijk, zo luidt het spreekwoord en inmiddels voel ik me net zo. Zes capucijners plantte ik een paar maanden geleden. Gewoon voor de gein, omdat ik nog een plekje in een bak over had. En ondanks veel nattigheid, weinig zon en betrekkelijk koel weer groeiden de erwten prima, ze kwamen in bloei en er begonnen peulen aan te groeien. Wat een prachtig gezicht! (kijk maar eens bij de foto´s)
donderdag 15 september 2011
ontbijtkoek
Aangezien ik toch inmiddels dagelijks mijn eigen brood bak en de ontbijtkoek in de winkel te wensen over laat besloot ik dit onderwerp ook maar eens aan te pakken. Het is niet dat ik de ontbijtkoek in de winkel allemaal niet lekker vind; ik heb bezwaar tegen het voorgesneden zijn. Nog even en er ligt voorgekauwde ontbijtkoek in de winkel! Kom op zeg!
zaterdag 3 september 2011
the proof of the pudding..
Eén jaar opleiding Natuurvoedingskok bij het OWCR: heel veel inspiratie, nieuwe (in)zichten en een bijzondere kijk op voeding, koken en onderwijs ook. Wie doet er wat hij zegt? Geloof niets en onderzoek alles. Onderzoek alles en behoud het goede. Wat zou het toch mooi zijn als dat het uitgangspunt van elke opleiding zijn zou. Maar al te gauw raak je verstrikt in dogma´s, stellingen, kenikalweetikal enzovoorts enzoverder. Dus toen Ineke vertelde dat zij het niet meer zo met bruine rijst had en uitlegde hoe de tajine gevuld met paprika´s, tomaat en aardappel werkte werd mijn nieuwsgierigheid wel gewekt.
Toch vind ik dat je niet alles uit kunt proberen. Tuurlijk je kunt het effect van veertig jaar zeegroenten eten meten. Maar wat als het allemaal bullshit blijkt te zijn? Veertig jaar vieze bruine smurrie eten, een gelooide huid, stinkende adem, vieze scheten en zweet dat op meters afstand is te ruiken. Waarom zou je niet op jezelf vertrouwen op een wat directere manier? En waarom wil je coute que coute zo eindeloos lang leven? Wat is het doel van het leven? Wat schiet je met honderd jaar afgeknepenheid op?
Leef het leven, groei: aandachtig, indachtig, streef altijd naar het goede, stop met wat niet werkt, ga door met wat wel werkt. Zo kan het natuurlijk ook. Natuurvoeding, ik vind het een mooi woord. Een woord dat ik niet associeerde met macrobiotiek en ik vind het jammer als deze woorden synoniem zouden zijn. Voor mij is natuurvoeding biologisch-vegetarisch en daarbij wil ik ook graag haute cuisine, smaak, beeld en geur, mondgevoel, hoe het klinkt als je jouw voedsel kauwt, wat het doet met je geest. Meer is er niet om het leven te leren kennen te leven. De Bon Vivant: op het goede leven.
Toch vind ik dat je niet alles uit kunt proberen. Tuurlijk je kunt het effect van veertig jaar zeegroenten eten meten. Maar wat als het allemaal bullshit blijkt te zijn? Veertig jaar vieze bruine smurrie eten, een gelooide huid, stinkende adem, vieze scheten en zweet dat op meters afstand is te ruiken. Waarom zou je niet op jezelf vertrouwen op een wat directere manier? En waarom wil je coute que coute zo eindeloos lang leven? Wat is het doel van het leven? Wat schiet je met honderd jaar afgeknepenheid op?
Leef het leven, groei: aandachtig, indachtig, streef altijd naar het goede, stop met wat niet werkt, ga door met wat wel werkt. Zo kan het natuurlijk ook. Natuurvoeding, ik vind het een mooi woord. Een woord dat ik niet associeerde met macrobiotiek en ik vind het jammer als deze woorden synoniem zouden zijn. Voor mij is natuurvoeding biologisch-vegetarisch en daarbij wil ik ook graag haute cuisine, smaak, beeld en geur, mondgevoel, hoe het klinkt als je jouw voedsel kauwt, wat het doet met je geest. Meer is er niet om het leven te leren kennen te leven. De Bon Vivant: op het goede leven.